من
انبوهی از این بعدازظهرهای جمعه را بیاد دارم
که در غروب آنها
در خیابان
از تنهایی گریستیم
ما نه آواره بودیم، نه غریب
اما
این بعدازظهرهای جمعه پایان و تمامی نداشت
میگفتند از کودکی به ما
که زمان باز نمیگردد
اما نمیدانم چرا
این بعد از ظهر های جمعه باز میگشتند!
احمدرضا احمدی